[๒๙๙] ลำดับนั้นแล กสิภารทวาชพราหมณ์เทข้าวปายาสลงในถาด สำริดใหญ่ แล้วน้อมถวายแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยกราบทูลว่า ขอท่านพระ- โคดมเสวยข้าวปายาสเถิด เพราะพระองค์ท่านเป็นชาวนา ย่อมไถนา อันมีผล ไม่ตาย. พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบด้วยพระคาถาว่า ดูก่อนพราหมณ์ เราไม่ควรบริโภค โภชนะที่ขับกล่อมได้มา ข้อนี้ไม่ใช่ธรรม ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ผู้เห็นอยู่โดยชอบ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมทรงห้ามโภชนะ ที่ขับกล่อมได้มา ดูก่อนพราหมณ์ เมื่อธรรม มีอยู่ การแสวงหานี้เป็นความประพฤติของ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย เชิญท่านบำรุงพระ- ขีณาสพ ผู้บริบูรณ์ด้วยคุณทั้งปวง ผู้แสวงหา คุณอันใหญ่ ผู้มีความคะนองอันสงบแล้ว ด้วยข้าวและน้ำอย่างอื่นเถิด เพราะว่าเขต นั้นเป็นเขตของบุคคลผู้มุ่งบุญ. [๓๐๐] กสิ. ข้าแต่พระโคดม ก็เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าพระองค์จะถวาย ข้าวปายาสนี้แก่ใคร. พ. ดูก่อนพราหมณ์ เราย่อมไม่เห็นบุคคลในโลกพร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก ในหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดาและมนุษย์

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับมหามกุฏฯ) เล่มที่ ๔๖
สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่มที่ ๑ ภาคที่ ๕

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับมหามกุฏฯ) เล่มที่ ๑
วินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค